Nasze czworonogie pupile prócz szczekania od czasu do czasu również wyją. Jest to pozostałość po wilkach, które głównie wyją i ujadają. Istnieją również rasy psów, które nie potrafią w pełni szczekać, jedynie wyć np.: słynna i popularna rasa psa husky. Właściciele psów mogą zauważyć różnice w zachowaniu swoich pupili, kiedy szczekają, a kiedy po prostu wyją. Oba te odgłosy różnią się od siebie nie tylko pod względem dźwiękowym, ale głównie emocjonalnym psa.
Wycie psa
Psy mają te same geny, co wilki, jednak nieco zróżnicowane w zależności od rasy. W stadzie wilków wycie oznaczało pokazanie reszcie osobników swojej pozycji lub porozumiewanie się z resztą watahy. Psy wyją potwierdzając swoją pozycję w stadzie (dla psów stadem jest rodzina, do której należy) oraz informować właściciela o swojej lokalizacji. Psy szczekają głównie pod wpływem negatywnych emocji lub chęci uspokojenia reszty stada. Ich wycie jednak ma nieco inne znaczenie. Najczęściej krótkim wyciem psy w ten sposób okazują wdzięczność swojemu panu lub gdy są chwalone, w ten sposób również próbują zwrócić na siebie uwagę pana zwłaszcza, gdy w domu panuje zamieszanie. Psy, na które nie zwraca się większej uwagi wyją dając do zrozumienia, że też są obecne i pragną być zauważone, wyją również wtedy, gdy chcą wyjść na spacer, gdy chcą obudzić śpiącego domownika. Psy podobnie jak ludzie nudzą się i próbują znaleźć sobie zajęcie. Często tym zajęciem okazuje się właśnie szczekanie i wycie.
Często jesteśmy świadkami sytuacji, gdy pies tęskniąc za swoim panem, który długo się nie pojawia potrafi wyć godzinami. Psy wyją przede wszystkim z tęsknoty i cierpienia. Ujadają, gdy coś je boli, gdy czują się skrzywdzone, gdy brakuje im bliskości i ciepła. Zmiana miejsca zamieszkania, ciągły brak pana, samotność i poczucie opuszczenia – to wszystko oddziałuje na psychikę psa, powoduje stres i napięcie, z którym pies nie potrafi sobie poradzić inaczej niż wyjąc i skomląc.
