Czytanie w myślach drugiej osoby wydaje nam się pomysłem prosto z filmów lub książek gatunku science-fiction. Jest dla zwykłych ludzi czyś nierealnym, nierzeczywistym, a umysł drugiego człowieka – niedostępnym. Jesteśmy obecnie na takim etapie rozwoju cywilizacji, że nie potrafimy porozumiewać się telepatycznie miedzy sobą. choć zdarzają się sporadyczne przypadki np: wśród bliźniąt. Być może za 200, 300 lat nasz umysł będzie już na tyle rozwinięty, że będzie to możliwe. Póki co możemy jedynie posiłkować się wiedzą zdobytą przez naukowców, która stoi obecnie w fazie nauki empatycznego wczuwania się w emocje, gesty czy mimikę innych ludzi i tym samym przewidywania ich reakcji.
Czytanie z myślach
Każdy człowiek posiada swoją osobistą wrażliwość na drugiego człowieka. Umiejętność słuchania i wczuwania się w emocje swojego rozmówcy jest niezwykle trudną sztuką, wymagającą nie tylko odpowiedniego nastawiania, cierpliwości, ale przede wszystkim pewnej wrażliwości duchowej. Mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy – jak wiele prawdy niesie w sobie to powiedzenie. W czasie rozmowy lub po prostu obserwowania drugiego człowieka twarzą w twarz śmiało patrzymy mu w oczy. Przyjęło się, że nie wypada, gdy rozmówca ucieka wzrokiem po kątach, rozgląda się w różne miejsca w czasie prowadzonej dyskusji. To świadczy o nim, że jest osobą niepewną siebie i zbyt nieśmiałą lub przeciwnie – arogancką, bezczelną lub po prostu kłamie. Niemal każdy wie, że aby poznać czy ktoś mówi prawdę należy mu patrzeć prosto w oczy i bacznie obserwować, czy ucieka wzrokiem.
Czytanie z oczu
Oczy mówią bardzo wiele, są przenikliwe, wyrażają nasze emocje dobitniej aniżeli słowa i gesty. Dlatego, jeśli chcemy rozpoznać co leży na sercu naszemu rozmówcy, chcemy mu pomóc, gdy przed nami coś ukrywa, nie odrywajmy oczu od jego wzroku. Patrzmy uważnie mu w źrenice i obserwujmy ich reakcje. Jeśli źrenice są zwężone, oczy ściśnięte i bez wyrazu prawdopodobnie osoba ta ma coś na sumieniu, coś przed nami ukrywa i nie chce się otworzyć. Taka reakcja może również sugerować, że osoba ta jest smutna, nieszczęśliwa i ma sporo problemów na głowie. Jeśli z kolei źrenice są rozszerzone, oczy szeroko otwarte, błyszczące – reakcje te wskazują na prawdomówność osoby, szczerość wyznania, głębokie przeżywanie pewnej sytuacji, a nawet ogromne podekscytowanie i radość. W połączeniu z przyśpieszonym oddechem i intensywną gestykulacją świadczą o tym, że osobą, która nam się obecnie zwierza, mówi prawdę lub jest czymś głęboko podniecona.
Mowa oczu
Niektórzy, by wydobyć z rozmówcy cenne informacje lub sprawdzić dokładnie, co dana osoba ma na myśli stosują konkretne taktyki obserwacyjne, które w głównej mierze dotyczą nas wszystkich i są uzależnione od ruchu gałek ocznych człowieka. Te zaś reagują na impulsy wysyłane przez mózg. Nasze oczy nie wędrują samoistnie. Ich ruchy są kontrolowane przez nasz mózg, niestety nie zawsze przez naszą świadomość, dlatego zwykle nie mamy na nie wpływu. Spojrzenia w lewo, prawo, do góry czy w dół nie są przypadkowe. Najczęściej, gdy rozmówca ma coś do ukrycia i kłamie opowiadając jakąś historię patrzy do góry w swoją prawą stronę, a naszą lewą. W ten sposób osoba ta zmyśla historię tworząc obraz w swojej wyobraźni, a nie szukając go w pamięci.
Oczywiście nie zawsze uda nam się to rozpoznać, często rozmowa wygląda chaotycznie, rozmówca odwraca głowę, patrzy w okno, szuka czegoś w torebce, popija kawę itp. Zwykle po to, by odwrócić od siebie uwagę i nie patrzeć odbiorcy w oczy, albo zainteresować go bardziej innymi sprawami, aniżeli swoją osobą. Jeśli ktoś mówi prawdę i chce nam ją udowodnić za wszelką cenę z odwagą i brawurą patrzy nam w oczy i zrobi wszystko, by nas zainteresować sobą.
Świadomość i podświadomość
Ogromną ilość informacji trafia do naszego mózgu w ciągu dnia. Zwykle są to nieistotne drobiazgi, których nasz mózg nie potrzebuje i trafiają one do naszej podświadomości. Konkretne i ważne informacje trafiają do naszej świadomości, zwłaszcza te, które wzbudziły w nas pewne emocje – negatywne lub pozytywne. Takie informacje są łatwo dostępne i nie wymagają od nas zbytniego wysiłku w ich wydobyciu z pamięci. Jednak te głęboko zakorzenione w podświadomości wymagają większego poświęcenia w ich odnalezieniu.
Często psychologowie, by zdobyć istotne informacje odnośnie przeszłości swojego pacjenta poddają go hipnozie. Jest to dość popularna metoda. Potrzeba wielu lat ćwiczeń i obserwacji, by móc odczytać myśli drugiej osoby. Samo czytanie w myślach jest niezwykle trudnym zadaniem nawet dla osób znających podstawy psychologii zachowań człowieka. Nie da się jednak jednoznacznie określić, jakie konkretne myśli krążą w głowie naszego rozmówcy, pozostaje jedynie póki co obserwacja zachowań i reakcji człowieka oraz co najważniejsze ogromna wrażliwość i empatia.
